Eşim, Zehra'nın babası, seviyordu gezmeyi, çapkınlığı da seviyordu, olabilir o da onun hayatı bilerek kabul etmiştim, asla yargılamıyorum! Ama bilmek ve duymak istemezdim. Çocuğum olduğu için aileyi devam ettirmek çok isteyen kadındım. Benim ailemde, annemde babamda öyle şeyler yaşamadım, biz kalabalık bir aileyiz, aşiretiz; herkes evine sahiptir, herkes affedicidir. Ne zaman ki çok uzun zamandır olduğunu duydum, işte o bana ihanet gibi geldi, aldatmaktan çok. Ve onu affedemedim."